«…Ի սկզբանե այն ծանոթ զգացողությունն է ինձ համակել երգչախմբում, որտեղ ձայների դեղնակարմրավուն հնչյունները միասնական կենսունակություն են ստեղծում ամենուր՝ փոխարենը ոչինչ չակնկալելով արտաքին աշխարհից։ Ու երբ որ արմատացել է իմ հոգում այդ կրակը, մնացել է անփոփոխ այնպես, որ անցել են տարվա բոլոր եղանակները, իսկ իմ ներսում մշտնջենական տաք աշնանային զովն է մնացել։

Բնությունն ինձ հուշել է կյանքի ճիշտ ուղին, և ես վճռել եմ քայլել հենց նրա արահետով, քանզի բնությունից սերված երաժշտությունը  լիահնչյուն է իր ողջ բազմաձեւությամբ և էությունով…»